De dag van mijn eerste communie mocht ik voor het eerst uw kunstjes aanschouwen. De indruk die je op mijn toen zesjarige zieltje achterliet, is onverwoestbaar. Maar diepe scheuren tasten de herinnering aan.
Uw geestelijke vader Naoto Ōshima slaagde met glans in het bedenken van een succesvolle mascotte voor consolebouwer Sega. U was natuurlijk veel meer dan dat. De trage sprongetjes van de populaire maar houterige loodgieter Mario verbleekten bij de schwung waarmee u doorheen de 2D-levels raasde. Zo mochten we in uw eerste avontuur (Sonic the Hedgehog) genieten van snelle maar toegankelijke gameplay, een fantastisch leveldesign en genoeg extra’s om jong en oud uren zoet te houden. De hype die toen ontstond mondde uit in tientallen games, stripreeksen, tekenfilms, poppetjes en andere prullaria.
Ondertussen bent u al zeventien jaar, een gezegende leeftijd voor een stekelvarken. Maar niets is nog wat het geweest is. U bent langs uw roodrubberen schoenen gaan lopen, mijn beste stekelvarken! Waarom toch bent u veranderd van frisse wind in spelletjesland tot beschimmelde gamecoryfee?
In het 2D-tijdperk moest Nintendo-icoon Mario nog met u de kroon delen, maar daarna liep het mis. De nieuwe Mariogames boden destijds vernieuwende gameplay met het herontdekken van het platformgenre. Het bleek voor de makers van Sonic echter te moeilijk om het oude samenspel van snelheid en reflexen op een overtuigende manier over te brengen naar 3D. Krampachtige pogingen om dit te verbeteren werden ondernomen. De makers vergrepen zich aan het introduceren van wapengeweld, een paar sidekicks, u kreeg zelfs een liefje toegewezen. Tevergeefs.
Zelfs nu nog probeert Sega het lang vervlogen succes uit te melken tot de laatste druppel. Binnenkort verschijnt er een tennisspel waarin u het moet opnemen tegen andere stoffige gameveteranen. In een vlaag van zinsverbijstering hebben ze u onlangs zelfs samen met aartsrivaal Mario in een game laten opdraven!
Nog even en dan zullen de recente miskramen de herinnering aan de glorierijke beginjaren definitief doen vervagen. U hoeft dit niet langer te pikken, meneer het stekelvarken. Ga naar de dierenarts en vraag om een spuitje, u heeft de rust dubbel en dik verdiend.
Extra:
4 opmerkingen:
Zeer leuk artikel.
Sonic mag inderdaad wel zijn welverdiende rust nemen in de eeuwige jachtvelden der gamehelden.
De tijd van de Sega-console... Nostalgie, nostalgie. Sonic begint aan z'n tweede jeugd terwijl mijn eerste (en enige) net eindigt. Ik word echt oud ;-)
Je kan je afvragen of een 8-bit icoon nog bestaansrecht heeft in een wereld waarin overal bakken "bloom" en HDR wordt toegepast. Sonic 1 (diegene waar iedereen wel het deuntje van kan meeneuriën) was zijn tijd dan ook ver vooruit: het kostte Nintendo jaren om sprites van eenzelfde niveau op je scherm te toveren. Jammer dat Team Sonic met de jaren een beetje de weg is kwijtgeraakt. Misschien wordt het toch eens tijd om mij Game Gear van zolder te halen!
Beste Pieter,
Je artikel leest gelijk een dagboekverhaal (wat ook de bedoeling is, neem ik aan).
Goed gedaan, zeer origineel!
Groetjes
Een reactie posten